Video

Sandra en Margit beginnen zelf aan de sloop van hun nachtmerriehuizen

1 oktober 2021 om 15:40 • Aangepast 4 oktober 2021 om 10:33
nl
Margit Ruis en Sandra Raaijmakers hoopten de trotse eigenaar te kunnen worden van een droomhuis in Helmond. Ze zouden buurvrouwen worden. Maar vrijdag trokken ze zelf de stenen uit de muren van 26 woningen die nooit werden afgebouwd. De sloop van de omstreden klimaatneutrale huizen in het project Houtse Akker is begonnen en gaat nog zeker vier maanden duren.
Profielfoto van Alice van der Plas
Geschreven door

Het geeft wel een beetje voldoening, even zelf de handen uit de mouwen steken op de bouwplaats. Het mag van Willy van Mensvoort, directeur van het gelijknamige sloopbedrijf uit Veghel. Alles moet toch met de hand gebeuren, want de materialen van de duurzame huizen moeten zo veel mogelijk opnieuw gebruikt worden. De sloper is er met zijn boterham gedeeltelijk van afhankelijk.

"Het is goed zo", zegt Sandra Raaijmakers. "Het is onveilig, dus het is goed dat het nu allemaal uit elkaar wordt gehaald." Bij het slopen wordt nog eens pijnlijk duidelijk dat de huizen slecht waren gebouwd. Het plan was om met bakstenen zonder specie te bouwen, maar de constructie die de bakstenen op hun plek hadden moeten houden, zit op sommige plekken niet vastgeschroefd. "Echt bizar", zegt Margit, terwijl ze stenen met het grootste gemak lostrekt.

"Gelukkig heeft gemeente goed geholpen."

Margit en Sandra zijn erg opgelucht dat de nachtmerrie nu voorbij is. De handtekeningen bij de notaris zijn gezet en ze zijn voorgoed van hun huis in de Houtse Akker verlost. Het einde van een onzekere periode van twee jaar. De bouw van de huizen kwam stil te liggen door een conflict tussen de projectontwikkelaar en de onderaannemer. Na onderzoek bleek ook nog eens dat de huizen niet goed waren gebouwd en moesten worden gesloopt.

Een compleet drama voor 26 huishoudens. "Gelukkig heeft de gemeente heel goed geholpen", zegt Sandra. "Zonder die hulp waren we er nooit vanaf gekomen en hadden we een torenhoge schuld gehad."

En dat voor een huis waar je niet in kunt wonen. "Het is onbewoonbaar", zegt sloper Willy van Mensvoort. "En het had niet meer bewoonbaar gemaakt kunnen worden. Het was zelfs gevaarlijk geweest voor de bewoners. De constructie was ondeugdelijk, dat staat ook in alle onderzoeksrapporten."

"Ik moet altijd even slikken als ik hier kom."

Het sloopbedrijf gaat de komende maanden een monnikenwerk tegemoet. Er is geen sloopkogel en geen grote kraan die alles even afbreekt. "Het gaat grotendeels met de hand en wat hulpgereedschap. Schroefje voor schroefje worden de huizen afgebroken", zegt Willy. "We gaan weer terug naar de tijd van mijn vader en opa die alles hergebruikten."

De sloop kan Margit en Sandra niet snel genoeg gaan. "Ik moet altijd wel even slikken als ik hier kom", zegt Margit. "Gelukkig hoef ik hier niet te zijn." Ze is nog steeds op zoek naar haar droomhuis, maar dat valt niet mee in deze overspannen markt. Sandra heeft ondertussen wel een nieuwe woning. "Maar het viel niet mee. Ineens waren er 26 gezinnen op zoek naar een huis. En we wilden allemaal hier in de buurt wonen natuurlijk."

De sloop van de 26 huizen gaat bijna helemaal met de hand (Foto: Alice van der Plas)
De sloop van de 26 huizen gaat bijna helemaal met de hand (Foto: Alice van der Plas)

App ons!

Heb je een foutje gezien of heb je een opmerking over dit artikel? Neem dan contact met ons op.