Even terug in de tijd. Peter, 46 jaar, vader van drie kinderen, heeft MS. Al twintig jaar huist de 'sluipmoordenaar' zoals hij de ziekte noemt, in zijn lijf. En het doet verwoestende dingen, want de ziekte is progressief en lopen kan hij inmiddels niet meer. De wil is er, maar zijn lichaam laat hem in de steek.

In het verre Rusland, in Moskou, is een baanbrekende stamceltransplantatie mogelijk, waardoor Peter kan genezen. In Nederland is deze behandeling niet mogelijk. En zonder de behandeling zou hij binnen een jaar in een kasplantje veranderen.

Met een crowdfundingsactie lukt het de benodigde 80.000 euro bij elkaar te krijgen en begin februari stapt hij op het vliegtuig, samen met zijn andere broer Paul. Hans volgt later, om Paul af te lossen, want hij moet terug naar Nederland omdat zijn visum afloopt.

"Eerst was er eigenlijk nog niks aan de hand", vertelt de 39-jarige Hans vanuit zijn hotelkamer in Moskou. "Ik had de tijd om de omgeving te verkennen en de toerist uit te hangen."

"Maar toen ik samen met een gids bij het Kremlin op het Rode Plein aankwam, werd ik door een militair weggestuurd. "No entrance", zei hij, ondanks dat we toegangskaartjes hadden. Ik werd nog net niet uit de rij weggeduwd. Russen mochten wel gewoon naar binnen."

Dezelfde nacht brak de oorlog uit. "Sindsdien zie je overal, op iedere hoek van de straat militairen, agenten en beveiligers", vertelt Hans. "De sfeer is dreigend. Naar het centrum ga ik niet meer, dat is vragen om problemen. En als het donker is, ga ik de straat niet meer op. Het is niet veilig."

"Mensen kijken naar me omdat ik een buitenlander ben", vervolgt hij. "Ik ben niet heel bang aangelegd, maar ik kijk wel heel goed uit nu. Demonstranten worden hard aangepakt, daar wil je echt niet tussen zitten. De kans dat ik ook word opgepakt, is heel groot."

Woensdag had Hans contact met de ambassade. "Zij waarschuwden: pak je spullen en ga naar huis, want hoogstwaarschijnlijk gaat Rusland binnenkort helemaal op slot."

Maar terug naar Nederland, dat gaat niet, nu Peter nog altijd ernstig verzwakt in het ziekenhuis ligt. "Ik kan mijn broer niet aan zijn lot overlaten. En als we nu vertrekken, overleeft hij het niet", aldus Hans.

Contact hebben ze alleen per telefoon. Hans mag zijn broer niet opzoeken want hij ligt in quarantaine, helemaal afgesloten van de buitenwereld. "De kleinste infectie is momenteel dodelijk."

"We hopen dat we volgende week een vlucht terug kunnen nemen met Turkish Airlines", zegt Hans. "KLM vliegt al niet meer naar Rusland en de kans is reëel dat andere luchtvaartmaatschappijen volgen. Dan hebben we een serieus probleem, want dan kunnen we het land niet meer uit."

"Thuis in Bergeijk, daar zijn mijn vrouw, mijn kinderen, mijn ouders", zegt Hans emotioneel. "Zij zijn heel bang. Kijk, ik red me wel, en mijn broer en ik houden ons groot tegenover elkaar. Maar ik maak me grote zorgen. Het is moeilijk, voor iedereen."