Miljoenen mensen zagen Loïs (16) de krans dragen tijdens Dodenherdenking
Een dag na de dodenherdenking is Loïs nog erg onder de indruk van wat ze meemaakte. Zij was één van de 87 Brabantse scouts en zeekadetten die op 4 mei meehielpen tijdens de Nationale Herdenking op de Dam. Zij reiken kransen en bloemen aan, hijsen vlaggen en begeleiden traditiegetrouw de oudste generatie genodigden. Een grote verantwoordelijkheid, aangezien de herdenking door meer dan zes miljoen mensen wordt bekeken. Niets werd dan ook aan het toeval overgelaten.
"Het is super speciaal om mee te helpen."
"Toen ik hoorde dat ik was uitgekozen, werd ook gezegd dat we veel gingen oefenen", zegt Loïs. "We hadden een voorbereidingsweekend in Someren. Daar maakten we kennis met elkaar en kregen we veel uitleg over wie wat moest gaan doen. Later oefenden we bij het provinciehuis in Den Bosch met nepkransen. Het is super speciaal om mee te helpen. "
Daar komt volgens de Eindhovense scout meer bij kijken dan je zou verwachten. Je moet op een bepaalde manier lopen, de krans dragen, die op een houder leggen en vervolgens synchroon wegdraaien. Vervolgens zou Loïs wacht moeten staan in de buurt van de krans.
Na heel wat oefenuurtjes was het gisteravond dan eindelijk zover. Met een bus ging de Brabantse delegatie naar Amsterdam. Pas in de Nieuwe Kerk in de hoofdstad borrelde volgens Loïs de spanning op.
"Het mag niet fout gaan, nu mag ik echt niet struikelen."
"We luisterden naar toespraken en toen waren wij aan de beurt. Dat was bijzonder. Zeekadet Tristan en ik mochten de 'koninklijke krans' dragen, helemaal vooraan in de stoet. We liepen door de kerk en op de Dam door een erehaag. Daar stonden zóveel mensen! En je weet ook dat er thuis heel veel mensen kijken. Toen dacht ik: het mag niet fout gaan, nu mag ik echt niet struikelen."
Maar zoals zo vaak baarde oefening ook hier kunst: geconcentreerd zette Loïs de grote en zwaarste krans met prachtige witte bloemen feilloos in de houder. Op talloze meters afstand van koning Willem-Alexander en koningin Máxima keek ze toe en bleef het om acht uur twee minuten stil.
"Dat was misschien wel het meest bijzondere: het was muisstil. Je hoorde alleen maar fluitende vogels. Dat was heel indrukwekkend. Na de herdenking hebben we elkaar een knuffel gegeven, want alles ging goed. En de reacties zijn ook super leuk: iedereen is hartstikke trots!"
LEES OOK:
Zo eerde Tieme (19) zijn overgrootvader op de Dam
Niels en Jurre (13) hebben een eervolle taak bij de herdenking op de Dam
Liam (13) houdt de kinderlezing over vrijheid: 'Zelfs in oorlog is er hoop'