Twee boerenbroers: eentje als God in Amerika, ander zwoegt in Keldonk

30 juni 2022 om 07:00 • Aangepast 1 juli 2022 om 11:02
nl
Twintig jaar geleden vertrok melkveehouder Teun Verhoeven (54) vanuit Keldonk naar Ohio in de Verenigde Staten. Zijn broer Marcel (53) bleef achter in het melkveebedrijf van zijn ouders. Op dit moment is het contrast tussen beide boerenlevens gigantisch. "Hier zien sommigen ons als milieuvervuilers en dierenmishandelaars", zegt Marcel. "In Amerika zijn ze trots op hun boeren", merkt Teun.
Profielfoto van Femke de Jong
Geschreven door

Moeder Tiny Verhoeven (79) ziet vanuit Keldonk de verschillen groeien tussen haar zoons. "Ik vind de situatie voor Nederlandse boeren zorgelijk. Hun toekomst is hier zo onzeker geworden. Mijn zoon Marcel in Keldonk heeft het drie keer zo zwaar als mijn andere zoon in Amerika."

"Alles is hier een gevecht: vergunningen, mestoverschot, melkquota."

Marcel vindt de reactie van zijn moeder lief. "Het is vooral de regeldruk die het boerenleven hier steeds zwaarder en minder leuk maakt. Alles is een gevecht: vergunningen, mest, melkquota, alles is een strijd."

Het verschil met Ohio, Madison County, is inderdaad groot. Waar Marcel in Keldonk 130 koeien heeft, bezit broer Teun er ongeveer 2000. Teun heeft 33 personeelsleden, Marcel runt het bedrijf alleen. "En dat vind ik niet erg hoor, om zeven dagen per week en 24 uur per dag klaar te staan. Ik doe het met liefde. Dat ik al tien jaar beneden modaal verdien met dit harde werk, steekt wel. Dat boeren dan ook nog als pispaaltje worden gezien, maakt het extra pijnlijk."

"Ik krijg hier betaald voor mijn mest in plaats van dat het me geld kost."

Vanuit Ohio laat Teun weten dat emigreren zijn beste beslissing ooit was. "Vertrekken doet pijn. In het begin was het ook zwaar, want hier gelden weer andere regels dan je gewend bent, maar na vijf jaar had ik mijn draai gevonden. Het verschil zit hem vooral in de ruimte. Ohio telt elf miljoen inwoners en is drie keer zo groot als Nederland. Dat noemen ze hier dichtbevolkt."

"Hier kennen ze geen stikstofprobleem", gaat Teun vrolijk verder. "Sterker nog, ik krijg hier betaald voor mijn mest dat landbouwers gebruiken om hun gewassen te laten groeien. In Nederland moet je betalen voor de verwerking van je mestoverschot."

"Ik hoop dat ik zelf de beslissing kan nemen om te stoppen met boeren."

"Tuurlijk heb ik ook wel eens over emigreren nagedacht", zegt Marcel vanuit zijn stal in Keldonk. "Ik wilde mijn Nederlandse leven niet opgeven. Ik ga niet terugkijken. Ik heb die beslissing genomen met de kennis van toen. Mijn dochters ga ik niet adviseren om het boerenbedrijf over te nemen. Dat maakt investeren in de toekomst wel lastig. Ik hoop vooral dat ik zelf kan beslissen het bedrijf te stoppen en dat ik niet word gedwongen."

In Ohio lacht het boerenleven het gezin Verhoeven toe. De twee zoons van Teun helpen al volop mee in het bedrijf. "Ik zag het in de jaren tachtig al gebeuren met de mestwet en vervolgens de nitraatrichtlijnen. Het is daarna alleen maar erger geworden." Hij hoopt dat Nederlanders begrip houden voor hun boeren en dat er perspectief komt voor hun toekomst.

"Het zou mooi zijn als Nederland weer trots is op haar boeren."

In Keldonk verwondert boer Marcel zich over hoe de wereld naar Nederlandse boeren kijkt. "In het buitenland is er ontzag. Hier innoveren we, zijn we een voorbeeld hoe je efficiënt en schoon kunt produceren. Daar maakt de rest van de wereld dankbaar gebruik van. Het zou mooi zijn als Nederland weer trots is op haar boeren en ons niet zien als halve criminelen."

App ons!

Heb je een foutje gezien of heb je een opmerking over dit artikel? Neem dan contact met ons op.

Deel dit artikel
Download de app en draag het gevoel van hier altijd bij je!