Het monumentje voor Amy-Amélief van het Ven, de naam die ze later heeft gekregen, ligt aan het rand van het park, bij de oever van het ven waarin ze werd gevonden.

Christa komt er regelmatig, maar niet al te vaak. "Dat is niet goed voor me. Ik ben zelf moeder en ik kan me niet voorstellen dat dit je niet raakt. Dit meisje is niet dood geboren, maar echt op een gewelddadige manier om het leven gebracht. Het is echt mensonterend wat er met haar is gebeurd en dat doet mij nog altijd heel veel."

De plek waar het meisje werd gevonden grijpt het Christa opnieuw naar de keel: "Mijn moederhart brak echt. Dit meisje had echt moeten leven. Had ze maar bij mij voor de deur gelegd en ik had voor haar gezorgd."

Ook ruim een jaar na haar vondst zijn de ouders nooit gevonden. "We weten ook niet of het een Nederlands meisje is, of Pools of Roemeens. De man die haar vond heeft de naam Amy gekozen. En daarop heb ik de achternaam Van het Ven gekozen, omdat dit de plek is waar hij haar heeft gevonden."

Op het monumentje ligt een gedenksteen met haar naam en datum van overlijden. Christa: "Er zou hier eigenlijk een boom voor haar worden geplant, maar toen dat op zich liet wachten heb ik het heft maar in eigen handen genomen en deze gedenksteen laten maken. En het mooie is dat er nu ook andere versierde stenen naast liggen, gelegd door kinderen die ook aan haar denken. En dat vind ik fijn."

Na ons gesprek plukt Christa wat hoog gras en bladeren weg van de gedenkplaats voor het vondelingetje. De emotie door de gruwelijke vondst is er nog steeds. Het monumentje helpt haar. "En degene die dit weghaalt, die vind ik", zegt Christa met een zeer overtuigende blik. "Hier blijf je met je fikken van af. Dit is Amy en laat ieder hier op zijn of haar manier om haar rouwen."

Omroep Brabant vorig jaar over de vondst van het meisje:

Amy-Amélief van het Ven ligt nu begraven op het kerkhof in Wernhout, een paar kilometer verderop.

LEES OOK: Baby die dood gevonden werd in Wernhout heeft een naam gekregen