Caitlin en Maxime steken hart en ziel in de restauratie van een kerkmuur
Caitlin en Maxime studeren aan het SintLucas in Boxtel op de mbo-opleiding voor decoratieschilder en restaurateur. Hun helden zijn Leonardo da Vinci, Michelangelo en Vincent van Gogh.
Caitlin: "Wat ik zo gaaf vind aan Michelangelo is dat hij zichzelf nooit goed genoeg vond. Hij was altijd op zoek naar verbeterpunten en zo blijf je dus nieuwsgierig." Maxime vult haar aan: "De stijl van Van Gogh is revolutionair. Zijn toets is niet te evenaren."
Maar tot groot verdriet van Caitlin en Maxime staat hun toekomstige vak zwaar onder druk. "Er is heel veel vergrijzing onder Nederlandse decoratieschilders en restaurateurs", zegt hun docent Joep Dirckx. "Het is erg belangrijk om nieuwe aanwas te hebben, maar dat is ook moeilijk, overal zijn tekorten."
In Nederland zijn nog enkele honderden restaurateurs en decoratieschilders op het ambachtelijke niveau actief. Als er geen nieuwe aanwas komt, dreigt het erfgoed verloren te gaan. Dit jaar heeft SintLucas 40 studenten in opleiding.
"Werken in het Vaticaan? Dat lijkt me wel leuk, ja"
"Het is voor ons ook wel een mooie kans", zegt Caitlin. "Veel werk dus. Maar het is zo zonde dat in dit tijdperk veel vergeten wordt. Iedereen zit in zijn eigen wereld en vaak online. Je hoeft maar naar buiten te kijken om te zien dat we een mooie wereld hebben, met prachtige kunst. En dat dreigt dan te verdwijnen."
Volgens de studenten en hun docent komen afgestudeerden goed terecht in de arbeidsmarkt. "Veel hebben een goede job bij een bedrijf of zijn begonnen als zelfstandige", zegt Dirckx.
Caitlin wil verder studeren. Fresco's en schilderijen restaureren is haar droom. Ze wil daarvoor erg graag naar school in Italië. Haar opleiding duurt wellicht nog tien jaar. "Werken in het Vaticaan? Dat lijkt me wel leuk, ja." Maxime gaat stage lopen in Groot-Brittannië. "Er zijn daar heel veel monumentale panden, veel schilderwerk, restauratie en vergulden, echt heel vet."
"We werken niet gejaagd, je neemt de tijd om iets goed te doen"
De studenten zijn bezig in een zijportaal van de Lambertuskerk. Het is hun examenproject. Ze onderzoeken de kerk, brengen advies uit aan het parochiebestuur en voeren de werkzaamheden uit. Ze hebben onder een grijze verflaag een patroon ontdekt van de schilder Emmanuel Perey. Dat patroon moet weer tevoorschijn worden getoverd. Studenten duiken de archieven in, doen historisch onderzoek en weten alles van de verf en technieken uit die tijd, zo rond 1924.
"Het is net of je terug in de tijd gaat", zegt Caitlin. "We werken niet gejaagd, je neemt de tijd om iets goed te doen." Alles gaat dan ook met de hand, net als in vroeger tijden. "Maar we controleren alles wel goed met de laser", zegt docent Joep Dirckx. "Het moet tot op de millimeter kloppen. Het patroon moet precies goed uitkomen, op muren die vaak nog scheef zijn ook."
"We hebben een drone door de kerk laten vliegen"
Foutjes mogen. "Het is handwerk, net zoals in die tijd", zegt Caitlin. De studenten proberen het nooit beter te doen dan de oorspronkelijke schilder. Hoewel ze wel gebruik maken van moderne technieken. "We hebben een drone door de kerk laten vliegen, zodat studenten ook goed kunnen zien hoe dingen er van boven uitzien", zegt Joep Dirckx.
De muur waar Caitlin en Maxime op werken, is nu geel geschilderd. Het patroon wordt er met sjablonen opgezet. "De voldoening is dat je elke keer een stapje verder komt", zegt Caitlin. "En elke stap is mooi." Maxime: "En als je dan het sjabloon eraf haalt en het patroon komt tevoorschijn, dat is zóóó bevredigend."