Dankzij Robert kunnen alle kinderen genieten van de schaatsbaan
De entree is zeven euro. Maar via instanties als de Voedselbank, daklozenopvang Traverse en stichting Het Vergeten Kind heeft Robert ‘ergens tussen de vijfhonderd en duizend’ kaartjes uitgedeeld aan kinderen van ouders met een krappe beurs.
Met zo’n kaartje kunnen de kinderen gratis schaatsen uitzoeken, het ijs op en een consumptie pakken in het café ernaast. Daar is het warm en schalt après-ski-muziek uit de boxen.
Robert werkte als conciërge op school en zag hoe het voor sommige kinderen moeilijk was om bij leuke activiteiten aan te haken: “Ik hoorde het in de wandelgangen en zag het bij jongerenwerk in de buurt. De kermis bijvoorbeeld. Veel mensen konden er niet naar toe, want ze hebben te weinig geld. Dan moet je toch wat doen?”
"Ze moeten zich niet terugtrekken uit de maatschappij, dan gaat het verkeerd."
Dus startte Robert in zijn wijk Broekhoven een budgetkermis voor gezinnen met een krappe beurs. “Ik dacht aan mijn eigen kinderen en kleinkinderen die dat wel iets makkelijker kunnen. Maar een kind is toch een kind? We kunnen toch iets doen samen? Ze moeten niet vereenzamen en zich terugtrekken uit de maatschappij, want dan gaat het verkeerd.”
Langs de ijsbaan laat Robert zijn oog vallen op een man met een groepje kinderen. “Ze komen uit Eritrea. Ik zag ze zitten en ze vonden het zoiets geweldigs. Maar financieel zat het er niet in. Dus heb ik ze allemaal een kaartje gegeven zodat ze lekker kunnen schaatsen en genieten.”
De kinderen zijn allemaal lid van het Tilburgse hockeyteam Panda, het enige hockeyteam dat bestaat uit vluchtelingenkinderen. Ze hebben al een keer eerder met het hele team samen geschaatst, maar vonden het zo leuk, dat ze nu nog een keer terug mogen komen.
"Ik heb al twee keer eerder geschaatst, ik vind het niet koud."
Vooral Terhas (11) geniet ervan: “Ik heb al twee keer eerder geschaatst. En nee, ik vind het niet koud.” Ze gaat samen met haar vriendin en teamgenoot Ksaet (12) het ijs op. Op de vraag of ze het al een beetje kunnen, knikken ze vol overtuiging ja.
Als de kinderen hand in hand samen wegrijden, kijkt Robert ze vertederd na: “Deze kinderen komen uit een heel warm land en hebben volgens mij nooit ijs gezien”.
De schaatsbaan is er nu voor de tweede keer. En Robert hoopt het volgend jaar weer te kunnen doen: “We hopen dat de gemeente een contract voor meer jaren met ons af wil sluiten. Dan hebben we een basis en kunnen we vooruit.”
Het Tilburgs Winterparadijs is er nog tot en met zondag.
