Maar hoezo zouden ze onschuldig zijn? Diverse rechters keken er grondig naar en allemaal trokken ze dezelfde conclusie: schuldig. Al die processen leverden vele bladzijden aan inzichten op. Ik worstelde me er doorheen om te zien of ik er wat van kon maken.

Het doorslaggevende bewijs komt van de drie veroordeelde vrouwen. Jane, Carien en Jenny. Voor alle rechters waren hun verhalen betrouwbaar, bruikbaar en niet vals. Ze spaarden zichzelf niet.

Ze vertelden de politie over hun plannetje om het Chinees restaurant aan de Jorisstraat in Breda te beroven. Samen met Appie, Achmed en Anil, alias De Drie A's, gingen de vrouwen na het stappen naar het huis van Oma Mok. Ze was de vrouw van een van de eigenaren en had een sleutel. Ze deed in pyjama de deur open.

De vrouwen deden net alsof er iets aan de hand was in het restaurant. De drie mannen sleurden haar in een auto. Maar ze verzette zich en de mannen sloegen en schopten haar over haar hele lijf. In de restaurantkeuken werd ze gewurgd. Doelwit was mogelijk een gokkast vol geld, want die werd opengebroken teruggevonden.

Dat waren de verhalen waarmee de vrouwen en mannen de bak in draaiden. Maar er was verder geen ander bewijs. De zes mannen of vrouwen lieten geen enkel spoor achter.

Het wordt vreemder als je bedenkt dat er wel sporen van andere mensen op het lichaam van Oma Mok zaten: vier haren van vier onbekende mensen. In haar buurt vonden agenten bloed van een onbekende die oorspronkelijk uit Zuidoost-Azië of Oceanië kwam.

Waren de haren en het bloed van klanten of koks? Dat is de grote vraag. Want tijdens alle processen is duidelijk geworden dat het technisch onderzoek niet goed is verlopen die dag. ‘Onvolkomen’ wordt het genoemd. Dat kwam mede door de vettige keuken. De vloer werd niet eens goed afgezocht. Lang na de moord vond iemand in de keuken nog een oorbel van Oma Mok.

Dat gaan rechercheurs proberen te herstellen de komende maanden. Ze gaan de sporen met de nieuwste technieken onderzoeken. Maar stel je toch eens voor: uit een haartje komt een DNA-profiel van een bekende boef. En: heeft die nog een alibi? Hou rekening met nieuwe vragen. Zo is het tijdstip van overlijden altijd geschat tussen kwart over vier en kwart over acht. Maar op basis van voortschrijdende medische kennis kan dat veranderen.

Dat is alleen maar goed. Je moet alle pistes uitlopen, zoals ze in België zeggen. Twijfels moeten zo veel mogelijk beperkt worden. Dat ben je verplicht aan al die mensen die hierdoor getroffen zijn en in de eerste plaats vooral Oma Mok. Als ze nog leefde zou ze dit jaar 87 zijn geworden.

Wil je de misdaadcolumn van Willem-Jan Joachems eerder lezen? Abonneer je dan op de Misdaadnieuwsbrief van Omroep Brabant: