Dood door de shredder en uitgesmeerd over een bollenveld

14 maart 2023 om 17:15 • Aangepast 25 maart 2023 om 02:02
nl
Een nieuwe column van misdaadverslaggever Willem-Jan Joachems. Wil je de column eerder lezen? Abonneer je dan op de Misdaadnieuwsbrief van Omroep Brabant.
Profielfoto van Willem-Jan Joachems
Geschreven door

De rechtbank in Breda behandelt volgende week een bizarre zaak over een moord zonder lijk. Het gaat over Jelle Leemans. Die verdween in 2013 na een bezoek aan Roosendaal. De politie denkt dat hij wiet wilde kopen en is beroofd. Er is vaak gegraven naar zijn lichaam, op de Rucphense Hei bijvoorbeeld.

Alleen al voor de nabestaanden een hel natuurlijk, die onzekerheid. Ze hebben niks tastbaars. Maar na al die jaren is er nu dus wel een moordzaak. Zulke rechtszaken zonder lichaam van het slachtoffer zijn er maar weinig in ons land. Ze zijn nogal ingewikkeld. Je moet bewijzen dat iemand vermoord is en wie dat gedaan heeft.

Een bekende coldcasezaak ging over Patrick van Dillenburg uit Amsterdam. Die zou in 2002 zijn beschoten en doodgeslagen door een man met de bijnaam ‘Ad de Rat’ uit Helmond. De politie kreeg alleen het bewijs niet rond dus de trukendoos ging open. Undercoveragenten ‘Sanne en Patrick’ werden er op gezet.

Een van de undercovers stelde Ad vragen ‘over die knakker die koud gemaakt is’. En Ad hapte: “We hebben hem eerst met een bobcatje begraven onder beton. Toen dachten we dat iemand het wist. We hebben hem eruit gehaald en toen hebben we hem in de shredder gegooid.”

De undercoveragent vroeg toen: “Waar heb je hem uitgesmeerd?” Ad antwoordde: “Op een boerenveld." Hij vertelde dat hij het versnipperde lichaam twee maanden na de moord had uitgereden over een bollenveld bij Noordwijkerhout.

De advocaat van Ad noemde het een fantasieverhaal. Zijn cliënt was onder druk gezet en misschien misleid, dacht ook de rechtbank. Ad werd vrijgesproken. En toen kwam het hoger beroep. Interessant is dat dat anders uitpakte. Ad kreeg deze keer 16 jaar celstraf. Een deel van zijn undercover-verklaringen was wel betrouwbaar.

Als je de uitspraken doorleest, kom je iets tegen, wat je alleen in dit soort zaken ziet. Rechtbank en hof moesten een belangrijke vraag beantwoorden: is het slachtoffer dood? Dus werd het de mogelijkheden afvinken. Bij de zaak van Patrick was duidelijk dat hij handelde in cocaïne.

Zijn dierbaren zagen dat hij ineens verdween, moeder en zoontje hadden nooit meer contact, niemand zag hem nog, geen bankafschrijving, geen paspoortaanvraag, hij was niet ziek. Alles bezien kan er dus maar een conclusie zijn: hij is vermoord. Maar het lijk ontbreekt.

Iets vergelijkbaars gebeurde ook in andere zaken, zoals bij de moord op Henk Peters uit Doorwerth in Gelderland. Een rechtbank sprak een verdachte vrij, maar het hof veroordeelde hem. In Groningen werd in een moordzaak zonder lijk ook een verdachte bestraft. Het kan dus wel.

Rond de zaak van Jelle Leemans zijn er nog veel vragen. Alleen al die ene vraag: waaruit blijkt dat hij dood is? En hebben ze ook iets vreselijks met zijn lichaam gedaan? Voor rechters is dit een fikse opgave. Ze moeten normaal afgaan op bewijzen zoals ooggetuigen, DNA, vingerafdrukken of een wapen. Nu draait het om verhalen en dan wordt het puzzelen. Ga er maar aan staan. Liever een moord met een lijk.

Wachten op privacy instellingen...

App ons!

Heb je een foutje gezien of heb je een opmerking over dit artikel? Neem dan contact met ons op.

Deel dit artikel
Download de app en draag het gevoel van hier altijd bij je!