Vijf VWO-klassen zitten in de aula klaar om te luisteren naar Tims verhaal. Op een groot scherm laat hij de kaart van Australië zien. Dwars door het continent loopt een streep van 3000 kilometer: van Darwin in het noorden helemaal naar Adelaide in het zuiden. Met zijn team van de TU Delft gaat Tim die afstand afleggen.

Na afloop van de presentatie mogen de leerlingen een kijkje nemen bij de zonneauto. Wel met afstand, want de auto is kwetsbaar. Scherpe voorwerpen kunnen de zonnepanelen beschadigen. “Wat kost hij eigenlijk?”, wil Sandro weten. “Dat mag ik niet zeggen”, antwoordt een collega van Tim. Maar Sandro komt er toch wel achter: je koopt er een mooi huis voor.

Ook Tims vroegere lerares Ine Ultee is naar zijn presentatie gekomen. Trots kijkt ze naar de prestaties van haar oud-leerling: “Ik zeg altijd tegen leerlingen: als je van de middelbare school af komt, kun je kiezen wat je wilt. En dan kán de wereld aan je voeten liggen. Veel leerlingen zijn na corona zoekende, ze zijn minder gemotiveerd. Tim vind ik een heel mooi voorbeeld van hoe groots de wereld voor je kan worden.”

Luca vindt het gaaf dat er een zonneauto in de aula van zijn school staat: “En dat iemand van onze school daarmee werkt. Ik vind het mooi om te zien hoe dit allemaal werkt.” Gijs zegt: “Mooi dat het mogelijk is. Hier in Nederland zal het misschien niet werken, maar in Australië wel.”

Tim geniet van het enthousiasme van de leerlingen: “Ik wil laten zien wat je allemaal kunt doen op het gebied van duurzaamheid.” Hij wijst naar het zonnepaneel van nog geen drie vierkante meter op de zonneauto: “Daar kun je 3000 kilometer op rijden. Dus kan de auto-industrie stappen zetten.”

In juni presenteert Tim met zijn team de nieuwe zonneauto waarmee hij naar Australië gaat. De verwachtingen voor de wedstrijd zijn hooggespannen. Het team van de TU Delft is al zeven keer wereldkampioen geworden. Tim: “We hebben echt wel weer mooie, nieuwe innovaties. We gaan die race natuurlijk winnen!”