Criminaliteit wordt in gezinnen vaak van ouder op kind overgegeven. Denk bijvoorbeeld aan een leven in de drugshandel of diefstal. De gemeente Tilburg probeert sinds drieënhalf jaar dat tij te keren, door zulke gezinnen persoonlijk te begeleiden. En de eerste succesvolle resultaten zijn binnen.

Drie coaches begeleiden nu zo’n vijftien gezinnen. We spreken er een die, omdat zijn werk zo gevoelig ligt, alleen anoniem daarover wil vertellen.

De intensieve aanpak met een gezinscoach was bij de start nieuw en is in de tussentijd weinig veranderd. Toch heeft de coach al veel geleerd. Want je kunt niet alle gezinnen helpen, weet hij nu: “Op een gegeven moment merkte ik dat ik alleen maar brandjes aan het blussen was. Dan belde ik de gemeente om zaken te regelen voor een man die dat prima zelf kon. Maar hij was alleen maar aan het klagen. Toen heb ik afstand genomen.”

Desondanks gaat de coach ver, om zijn gezinnen te helpen: “Ik ben geen doorsnee coach. Ook in mijn vakantie heb ik contact met de gezinnen. Dat moet, voor het vertrouwen. Het is Champions League wat ik doe.” Hij is erbij op cruciale momenten in het gezin: als een kind een diploma haalt. Of als iemand de eerste werkdag heeft: “Ik maak alles mee. Ook de pijn en het verdriet. Ik hoor de echte verhalen.”

Zo dichtbij staan, maakt ook kwetsbaar en ervaring is daarom heel belangrijk: “Ik weet nu wel hoe dichtbij ik kan komen, wat ik wel en niet kan doen."

De coach heeft inmiddels vijf gezinnen succesvol kunnen begeleiden: “In zo'n gezin is er dan eentje aan het werk, de ander gaat naar school en weer een ander is in therapie. Er is geen agressie meer, geen meldingen bij de politie en ook geen verslavingsproblemen. En er staan geen tassen met geld meer op tafel. Dus de kinderen in het gezin zien: zo kan het ook.”

Rust terugbrengen in het gezin, dat is het belangrijkst: “Dat hoor ik een moeder dan zeggen: ‘Fijn dat er geen gezeik meer is’.”

En ook ná een traject, blijft er contact. "Vaak kom ik in de stad nog mensen tegen die bij ons in de aanpak hebben gezeten en dan maak ik even een praatje: hoe is het met je? In het weekend ga ik even langs: effe bakkie koffie doen.”

Maar is het dan gelukt, is dit gezin definitief uit de criminaliteit? De criminoloog die ook bij het gesprek zit en het traject mee begeleidt, nuanceert: “Als de kinderen uit het gezin na de opleiding een eigen bestaan opbouwen buiten de criminaliteit, dan kun je dat zeggen. Maar dat weten we pas over tien of twintig jaar. Het is te vroeg om te juichen. Dat is het ingewikkelde van deze aanpak.”

LEES OOK: Crimineel van generatie op generatie: Tilburgse aanpak lijkt te werken