In groepjes komen nabestaanden bij het Vlinderboek bij elkaar. Het is een groot, bronskleurig boek, met rode, blauwe en regenboogvlindertjes die de kaft kleuren. In de vouw is er een zwarte bladzijde uitgescheurd, als symbool voor het ongeluk op 20 september 2018. Een zwarte bladzijde voor Oss. Maar vooral een zwarte dag voor de nabestaanden, die de kleur uit het leven trekt.

Het weerzien is gemoedelijk, maar emotioneel. Het zijn opa's, oma's, moeders en zusjes van de slachtoffers. Ze praten over hoe het gaat op school, hoe mooi de bloemen bij het monument zijn, maar vooral over het gemis. "Er is geen dag dat ik niet aan Dana en Liva denk", vertelt een familielid.

Zo staat iedereen op zijn of haar manier stil bij de dag. De eerste schil, maar ook de tweede of derde. Oss rouwt op 20 september. Dat is sinds 2018 niet veranderd.

"Die datum staat in je geheugen gegrift", vertelt Willemien van Rossum. Samen met haar vriendin komt ze langs het monument gelopen. Dat doet ze vaker, vertelt ze. Om even stil te staan bij wat er toe doet in het leven.

"Ik was met mijn kleindochter aan het wandelen, die was toen een paar maanden oud." Toen hoorde ze opeens de helikopters door de lucht razen, samen met een overweldigend kabaal van sirenes van hulpdiensten. "Als je dan hoort wat er gebeurd is, raakt dat je enorm in je hart. Ik denk dat dat voor iedereen geldt hier in Oss. Je komt samen in dat verdriet. En dan gaat voor ons het leven nog gewoon verder, maar voor betrokken families is dat verdriet er elke dag."

Ook buiten Oss heeft het ongeval een ontzettend diepe indruk achtergelaten. Bijvoorbeeld bij Willem en Annie Deneken, die speciaal uit het Gelderse Beneden-Leeuwen naar Oss zijn gereden om hun steun te betuigen. "Het zat in mijn hart", vertelt Annie, die woensdagmorgen bij haar man voorstelde om even naar het monument te rijden. "Want als het met kinderen te doen heeft, grijpt me dat erg aan."

LEES OOK:

Stintdrama: vijf jaar geleden ging het gruwelijk mis in Oss

Indy (16) wil doorgaan voor haar zusjes die Stintongeluk niet overleefden