Jolanda doet voor de zevende keer mee met de Roparun en weet hoe belangrijk de tocht voor haar en voor haar teamleden is. "We zijn met een groep van 25 mensen en iedereen heeft wel iemand in de familie aan kanker verloren. En dus halen we geld op voor kankerpatiënten die niet meer te genezen zijn. We willen hen met de wensambulance een mooie dag bezorgen."

Kanker is gewoon echt een rotziekte, zegt ze. "Op jonge leeftijd heb ik mijn zusje verloren aan kanker en daarna ook nog eens mijn vader, die is gestorven aan keelkanker. Dan is het mooi dat je wat terug kan doen voor mensen die nu moeten lijden."

Het team begon in Clastres (Noord Frankrijk) aan de tocht naar Rotterdam, maar zonder teamcaptain Jolanda zijn ze nergens. "Ik ben eigenlijk een soort manusje van alles. Ik zorg dat de navigatie goed wordt ingesteld voor de fietsers. De muziek is in mijn handen en ik regel alle reservespullen. Eigenlijk alles om iedereen zo gemotiveerd mogelijk te houden."

Maandag rond half vijf bereikte het team de finish. Een emotioneel moment voor het team. "Iedereen keer op de finishstreep breek ik. Dan weet ik waarvoor we het doen en moet ik toch weer een traantje laten", vertelt Jolanda. "Dan zie ik die mensen langs de kant en dan hebben we het toch weer geflikt met zijn allen."

DIT VIND JE VAST OOK INTERESSANT:

Laatste wens kwam uit voor deze ongeneeslijk zieke PSV-fans

Dag en nacht lopen voor kankerpatiënten, deze docenten gaan het doen