Harry droomde in de tbs-kliniek over vrijheid, maar kreeg doodvonnis

24 mei om 19:00 • Aangepast 5 juni om 02:06
nl
Harry gaat richting de zeventig nu. De Bredanaar woont inmiddels zowat zijn halve leven binnen de muren van een tbs-kliniek. Eigenlijk ging het heel goed met hem. Zo goed, dat vrijheid zelfs in zicht kwam. Maar toen kwam er een vonnis van een hele andere orde. Harry bleek ongeneeslijk ziek. "Ik denk niet dat ik het einde van dit jaar haal", zegt hij.
Profielfoto van Willem-Jan Joachems
Geschreven door

Het lijkt een eeuwigheid geleden dat Harry de fout in ging. Eerst was er een diefstal met geweld in februari 1991 in Schiedam. En daarna verkrachting, in de zomer van 1992 in Breda. Harry was toen 36 jaar.

Bos
In het centrum van Breda bedreigde hij een Oosterhoutse vrouw van 43 jaar in haar auto. Hij dwong haar naar het Mastbos te rijden. Daar verkrachtte en mishandelde hij haar. Harry liet haar gewond achter, vluchtte en werd op de A16 gepakt door de politie.

Over de misdrijven van toen gaat het al lang niet meer. Harry heeft zijn celstraf van zes jaar uitgezeten. Daarna volgde tbs met dwangverpleging. De therapie sloeg aan, met vallen en opstaan. Harry werd een beter mens, zoals hij in 2018 al aangaf voor de rechtbank. "Ik zit lekker in mijn vel."

Terug
Hij kon weer gaan dromen van terugkeer in de samenleving. Vrijlating werd steeds realistischer, zo werd vorig jaar duidelijk op een tussentijdse beoordeling van de rechtbank in Breda. Zo is zijn medicatie afgebouwd zonder dat zijn gedrag veranderde. Hij kan zonder.

Vrijdag stond er weer een zitting gepland. Daarop bleek dat de wereld er voor Harry totaal anders uitziet.

"Hoe is 't nu met u?" Vroeg de rechter. Harry antwoordde: ‘Slecht. Het is wat het is. Ik denk niet dat ik het einde van dit jaar haal. Maar ik heb pijnstillers. Er wordt goed voor mij gezorgd."

Moestuin
Harry woont zelfstandig, bij een tbs-kliniek in het midden van het land. Hij vertelt over zijn moestuin en de kaartclub. En de 32 jaar die hij nu vast zit. Maar ook over de diagnose die hij in maart kreeg: zijn doodvonnis in feite.

Hij is ongeneeslijk ziek en heeft zich verzoend met het lot. Hij wil niet meer verhuizen. Hoogstens naar een hospice. ZIjn tbs kan gewoon doorgaan. "Verleng het maar. Er is toch niks meer. Het is goed zo".

'Heel triest'
De officier van justitie hield het kort. "Voor meneer heel triest dat dit op zijn pad komt. En dat terwijl we vorig jaar spraken over andere perspectieven. Er was hem een ander einde gegund."

Ze vroeg om een tbs-verlenging van een jaar. "Meneer, ik wens u veel sterkte."

De advocaat van Harry stond even stil bij de lange tijd die hij in gevangenis en kliniek doorbracht "Hij is nu 68 jaar, tegenwoordig zou je net met pensioen zijn." Hij vroeg of de rechtbank meteen uitspraak kon doen. "Ik vind het allemaal goed", voegde Harry er aan toe.

De rechtbank overlegde kort achter gesloten deuren en besliste meteen. "Het is prettig voor u om te weten waar u aan toe bent. We verlengen met een jaar. Rest nog om u veel sterkte te wensen."

De gedachten van Harry zijn vooral bij zijn kinderen en kleinkinderen. "Het is vooral moeilijk voor mijn familie. Ik ben er niet bang voor."

App ons!

Heb je een foutje gezien of heb je een opmerking over dit artikel? Neem dan contact met ons op.

Deel dit artikel
Download de app en draag het gevoel van hier altijd bij je!