Door deze manier van onderwijs leren kinderen als Vince de wereld op hun manier kennen, maar worden zij volgens teamleider Silvia Vogels ook onderdeel van de maatschappij. Normaal zit Vince samen met zijn begeleider in het klaslokaal voor een-op-een begeleiding, maar nu heeft hij dus gezelschap van Saar en Noek. Om te knutselen en dat vinden ze met z'n drieën maar wat leuk.

"Ik vind het heel fijn, want samen kunnen we leuker spelen dan in je eentje", zegt Noek. "Vaak kiest Vince iets uit en dan gaan we daarmee spelen. Dat zijn wel vaak jongensdingen zoals de blokken of de auto's, maar ik heb een broertje dus ik ben het gewend."

Het is de kern van het idee achter de Stichting TIM, die zich inzet om kinderen met een beperking mee te laten doen in het onderwijs, op een manier die bij hen past. Zo heeft de stichting op de school in Schijndel een speciaal klaslokaal voor kinderen met een ernstige prikkelverwerkingsstoornis, autisme of een verstandelijke beperking.

"Het is fijn dat we hiermee tussen een reguliere school en een school voor ervaringsgericht onderwijs in zitten", vertelt Vogels. "Als we de potentie zien dat een kind kan doorstromen naar het reguliere onderwijs gaan we linksaf. Als we de potentie zien voor ervaringsgericht onderwijs gaan we rechtsaf."

Om deze afwegingen te maken, wordt goed gekeken naar wat het beste is voor het kind en de ouders. "Wij leren de kinderen hier om het leven te leren", legt Vogels uit. "Dat doen ze door andere kinderen te ontmoeten. Zo zijn 'onze' kinderen geen apart deel van het leven, maar onderdeel van de maatschappij, zoals jij en ik."

De initiatiefneemster van deze bijzondere vorm van onderwijs is Astrid Meulenbroek. Zij heeft zelf een zoon met een beperking, waardoor hij toen hij jonger was niet volledig onderdeel kon zijn van de maatschappij.

"Tim is een zeer complex en intensief zorgenkind", vertelt Meulenbroek over haar zoon. "Na vijf jaar in de thuissituatie begeleid te worden, zat hij 24/7 thuis en dat is voor niemand goed", zegt ze. Ze zocht daarom contact met de directeur van de basisschool in Schijndel. Daar kon ze vervolgens een klaslokaal huren, waar Tim begeleid kon worden.

"Tim heeft daardoor meer contacten gemaakt, dingen op zijn manier geleerd en het punt bereikt waarop hij vrolijk en gelukkig in het leven staat. Inmiddels is hij twintig en gaat hij naar een andere locatie voor vervolgonderwijs", vertelt zijn moeder trots.

Naast Tim heeft zij inmiddels tientallen kinderen kunnen helpen met haar eigen stichting en met hulp van de Stichting het Gehandicapte Kind. Deze laatste stichting vraagt deze week, in de Week van Inclusief Onderwijs, aandacht voor kinderen met een beperking die niet naar school kunnen en daardoor eenzaam zijn.