Na 25 jaar moet deze woonwinkel dicht, dekbedden gaan weg voor zakken soep
De schappen van de winkel van Ronald Westerveld zijn al aardig leeg, maar er staan nog genoeg pareltjes: stoelen, bureaus, kastjes en lampen. En de kassa? Die rekent af in taarten, soepblikken en waardebonnen.
Een vrouw legt een vol mandje op de toonbank. “Ik heb betaald met twee cadeaubonnen. Een van de Primera en eentje van de Zuivelhoeve, want iedereen lust kaas,” vertelt ze enthousiast. In haar armen: houten jaloezieën, gordijnen, een roede en een rekje. “Ik vind het wel jammer dat de winkel weggaat. Maar het is wel een leuke actie.” Volgepakt loopt ze de winkel uit, met een glimlach.
"Ik heb nog nooit met zakken soep boodschappen gedaan."
Even later schuiven er twee zakken soep en een potje bruine bonen over de toonbank. De klant mikt op twee dekbedden én een vaas. Maar Ronald is duidelijk: “Ik vind het een beetje weinig hiervoor. Je krijgt de twee dekbedden er voor mee.” De paarse vaas blijft achter. Toch blijft de sfeer positief. “Ik heb nog nooit met twee zakken soep boodschappen gedaan,” zegt de klant lachend.
Alle ruilgeschenken zijn bestemd voor het personeel. “We zitten hier al 25 jaar. Dit is een manier om hen te bedanken voor hun inzet,” zegt Ronald. De sfeer in de winkel is warm en weemoedig tegelijk. Klanten nemen afscheid, doen nog een laatste aankoop, en laten iets lekkers achter voor de mensen die jarenlang gordijnen hebben opgehangen of bedden verkochten.
"Het is een superactie."
Een vrouw rekent af met twee taarten. In ruil daarvoor krijgt ze gordijnen. “Het is een superactie. Ik kwam vaak in de winkel hier. Ik vind het jammer dat ze stoppen.” Een andere klant betaalt haar dekbedovertrekken met een cadeaubon van de Jumbo.
Maar de actie is niet grenzeloos. De waarde van de ruil moet enigszins overeenkomen. Een klant legt voor 311 euro aan spullen op de toonbank. Ronald kijkt naar de stapel. “Daar wil ik dan wel iets van 250 euro aan waarde voor hebben.” Twee klanten, die dachten met een paar blikken en bonnen weg te komen, kijken wat beteuterd. De rolgordijnen en het matras blijven achter.
Toch overheerst dankbaarheid. Ronald sluit zijn winkel met opgeheven hoofd. “Na de sluiting zondag gaan we met zijn allen een biertje pakken. Ik heb ook een dj geregeld, dus we gaan het feestelijk afsluiten.”