De energiecrisis was een spannende tijd voor de bakkerij, die al sinds 1944 bestaat. "Wij vroegen ons toen wel af: wat gaan we doen? Gaan we de tent verkopen of gaan we door. Gelukkig hebben we het uiteindelijk overleefd en het maandbedrag op een acceptabel niveau vast kunnen zetten", blikt Koen Renders nu terug op die tijd.

Een hoge energierekening was niet het enige probleem. "Ook de grondstoffen voor brood en banket rijzen de pan uit. Het kan niet anders dan dat we dat doorberekenen aan de klant. Het is bijna niet te doen. Het is of uit mijn portemonnee of uit de portemonnee van mensen die onze producten willen kopen. Dat is de keiharde realiteit."

De energiecrisis heeft hij ternauwernood overleefd, maar de coronapandemie zorgde juist voor veel meer klandizie, zegt Koen: "De mensen wilden er toch even uit. Op een gegeven moment stond er iedere zaterdag een gigantische rij wachtenden buiten. We hebben toen zelfs maar een extra uitgifte loket geopend."

Ondanks alle tegenslagen van de laatste jaren ziet de bakker de toekomst zonnig in. De kleine winkel werd verbouwd en gemoderniseerd. De bakkerij bij de winkel groeit bijna uit zijn jasje. "We vinden het nog steeds leuk en het bedrijf groeit, zeker na de verbouwing, ook in het aantal klanten en dat hopen we door te zetten."

"We zitten hier al ruim tachtig jaar. Het liefst gaan we hier niet weg en de winkel zal hier ook nooit weggaan. De bakkerij wordt te klein. We moeten wel onze spullen kwijt kunnen, dus we kijken naar een oplossing."

Het bakkersvak is Koen met de paplepel ingegoten. "Soms kost het nachtwerk mij wel kruim, maar het levert ook veel op. Met warm weer kunnen we rond twee uur 's middags lekker aan het zwembad gaan liggen."

"Wat ik er zo mooi aan vindt is het ambachtelijke, dat wij zoveel mogelijk zelf maken", vertelt Koen gepassioneerd. "Dat geeft eer aan je werk en je ziet dat terug aan wat de mensen halen. Dingen waar je trots op bent verkopen ook vaak het best."