Missie Yara (9) geslaagd: Iraanse vriendin Nel mag terugkomen
Het Iraanse gezin kreeg onlangs een verblijfsvergunning. Met een aandoenlijke brief aan burgemeester Elly Blanksma en wethouder Cathalijne Dortmans hoopte Yara haar hartsvriendinnetje en haar gezin terug te halen naar Helmond: "Kunnen jullie mij helpen met mijn grote wens?" stond erin geschreven.
Verder stond in de brief hun vriendschap beschreven: "Nel en ik hebben samen in groep 3 gezeten. Ik heb haar toen veel geholpen op school met woorden leren en lezen. Na school gingen we vaak samen spelen."
"Yara was er stil van, ze kon het niet geloven."
De hartsvriendinnetjes zaten twee jaar geleden samen in groep 3 van basisschool In het Hart van het Hout. Nel was toen net met haar gezin gevlucht uit Iran en werd in Helmond opgevangen door Stichting Vluchteling Als Naaste. Later verhuisde het gezin van azc naar azc. Twee weken geleden kregen zij een verblijfsvergunning. Yara hoopte op een hereniging met haar hartsvriendin in Helmond en deed dus een beroep op de burgemeester en de wethouder.
Ze kreeg veel positieve reacties op haar brief, maar geen positief bericht vanuit Dronten, de plek waar Nel en haar gezin nu in het azc wonen. Tot afgelopen vrijdag. Toen kwam het verlossende nieuws van de moeder van Nel: het gezin mag in Helmond gaan wonen.
"Dan kunnen we eindelijk weer samen gaan spelen."
"Yara was er stil van. Ze kon het niet geloven", vertelt haar moeder Aafke. Yara: "Ik ben meteen gaan videobellen met Nel, maar we wisten eigenlijk allebei niet wat we moesten zeggen."
Hoeveel invloed de aandoenlijke brief heeft gehad, zullen we waarschijnlijk nooit weten. Maar dat maakt Yara ook niet zoveel uit. "Ik ben heel blij." Inmiddels is het nieuws een beetje geland bij de twee hartvriendinnen. "Nel kan niet wachten om de trein naar Helmond te pakken. Dan kunnen we eindelijk weer samen gaan spelen." Wanneer dat zal zijn, is nog even afwachten voor de meiden. Het gezin moet nu eerst nog een huis in Helmond toegewezen krijgen.
Intussen durft Yara alweer een beetje verder te dromen. "Ik hoop dat ze dicht bij ons komen wonen en dat we dan snel weer samen kunnen spelen." Een ding staat al vast volgens haar moeder: "We gaan een feestje vieren als ze terug zijn."
