Dode hondjes in het bos waren van Helma: 'Ze lagen bij de as van mijn man'
Voordat ze op vakantie ging had ze haar twee hondjes bij een dierenarts in laten slapen. De witte teef Mika was 15 jaar oud en dementerend. “Het hart van Bowie was flink vergroot en dat drukte op zijn luchtwegen”, zegt Helma. De dierenarts vond ook blaasstenen. “Het was niet meer te doen om hem te opereren.”
"Het lukte niet om dieper dan 30 centimeter te graven."
Ze wilde de hondjes begraven in het stuk bos waar haar man altijd graag kwam. “We hebben samen in Mill gewoond tot mijn man Jan 13 jaar geleden overleed”, vertelt ze. “Jan crosste heel graag in de omgeving. Toen Jan was overleden heb ik zijn as in het bos uitgestrooid.”
En daar in dat bos wilde ze ook Mika en Bowie begraven. Een paar vrienden hielpen haar. “Maar het lukte ons niet om dieper dan 30 centimeter te graven. Het was heel moeilijk om door de boomwortels heen te komen”, zegt Helma. “Mijn hele vakantie was ik al huiverig dat wilde dieren ze op zouden graven. Ja, dat is dan toch gebeurd.”
"Het was goed bedoeld."
Helma kwam net terug van vakantie toen ze hoorde dat haar pas begraven hondjes waren ontdekt. Ze schrok van het bericht van de lugubere vondst in het bos bij Mill. “Meteen heb ik de dierenambulance gebeld”, zegt ze.
De Dierenambulance Brabant Noord-Oost had de resten van Mika en Bowie meegenomen. “Donderdagochtend kregen we een telefoontje”, vertelt Nathalie Halbe van Dierenambulance. “Helma was enorm geschrokken van alle berichtgeving.”
Gelukkig kon de Dierenambulance toch nog wat voor haar betekenen. “We hebben alles op alles gezet om de hondjes alsnog te kunnen laten cremeren”, vertelt Nathalie verder.
Helma wil nu niets liever dan de as van de overleden hondjes alsnog ergens in het bos bij Mill uit te strooien. Over het begraven zegt ze: “Het was goed bedoeld. Ik had het alleen anders moeten aanpakken.”
LEES OOK:
Je dode huisdier begraven in het bos mag niet, zo neem je wel goed afscheid