Tot op hoge leeftijd heeft de voormalig hoogleraar aan de Technische Universiteit in Eindhoven (TU/e) er heel veel moeite mee gehad dat hij naar zijn mening te weinig waardering heeft gekregen voor zijn bevindingen. “Maar ik wil niet per se mijn gelijk halen,” zei hij jaren geleden.

Aidsvirus te lijf
Buck was bij de TU/e betrokken bij chemisch onderzoek. De emeritus hoogleraar won in 1967 de gouden medaille van de Koninklijke Nederlandse Chemische Vereniging. In 1990, in een tijd waarin er nog geen remedie was tegen het dodelijke aidsvirus, kwam hij met een methode om het virus met aangepast DNA te lijf te gaan. Met viroloog en epidemioloog Goudsmit leek hij een doorbraak te hebben geforceerd, die zelfs wereldnieuws werd.

Al snel bleek dat ze zich vergaloppeerd hadden. De twee onderzoekers werden verketterd en dat niet alleen: Buck en Goudsmit raakten gebrouilleerd. Het zou nooit meer goed komen tussen hen. Het geschiedenisprogramma Andere Tijden noemde het de ‘grootste wetenschappelijke affaire ooit in Nederland.’

'Niet voor niets'
Buck heeft tot aan zijn dood volgehouden dat zijn omstreden aidsonderzoek niet voor niets is geweest. Zo wees hij er een jaar geleden op dat wetenschappers uit onder meer Taiwan en Japan een methode hebben ontwikkeld om bepaalde types van kanker te bestrijden op een manier die volgens hem grote gelijkenissen vertoont met zijn aanpak.

Buck werd hiervoor ‘zelfs’ benaderd. “Maar”, zo voegde hij er in die tijd aan toe, “ik wil niet per se mijn gelijk halen. Er zijn zaken verkeerd gegaan, maar we hadden meer tijd moeten nemen.” De 'aidsprofessor', die veel verdriet had om het overlijden van zijn vrouw, is niet bij de pakken gaan neerzitten. “De periode die ík nu nog voor de boeg heb, zie ik met vertrouwen tegemoet.”

DIT VIND JE OOK INTERESSANT:

Henk Buck krijgt dertig jaar na 'aidsmedicijn' excuses van mede-onderzoeker Jaap Goudsmit