Mensen met smetvrees hebben het niet makkelijk, nu het onzichtbare coronavirus buiten rondwaart. “Het is heel moeilijk”, zegt Sophie, die uit de omgeving van Eindhoven komt. “Ik werd op een gegeven moment bang voor mijn zus. Ze werkt in de zorg. Alles wat ze aanraakte, durfde ik niet meer aan te raken.”

Op een dag kwam de zus van Sophie thuis met een beangstigende mededeling. “Ze had voor een man gezorgd, die een week daar had gelegen zonder dat iemand wist dat hij corona had. Dus ze had onbeschermd voor hem gezorgd. Dat was heel pittig voor mij. Ik ging haar echt mijden. Als ze thuiskwam, ging ik naar een andere kamer.”

De zus van Sophie werd ziek en toen werden ook de vader van Sophie en Sophie zelf ziek. “We denken wel dat dit corona is geweest.” Maar naast de angst heeft de coronacrisis nu ook een vreemd soort opluchting gegeven aan Sophie.

“Het klinkt heel raar om dit te zeggen, want het virus is heel serieus, maar ik merk dat mensen meer begrip voor me krijgen", zegt Sophie. “Mensen vonden het allemaal maar raar wat ik deed, handen wassen en allerlei handelingen. Nu zie je iedereen doen, wat jij altijd al deed. De deur openen met de elleboog, bijvoorbeeld.”

Sophie krijgt inmiddels therapie en medicijnen. “Ik ben al ver in mijn herstel. Dat is heel snel gegaan. Nu ben ik best trots als ik naar de winkel ga en mensen zie die dingen niet aan durven te raken. Ik raak het wel gewoon aan. Als ik mensen zo angstig zie doen, dan denk ik: ik ben nog niet zo raar.”

Sophie merkt het ook aan haar vriendinnen. “Ik ben een stapje verder dan de rest. Dan stel ik voor om wat te gaan lopen en dan zien mijn vriendinnen dat niet zitten. Eigenlijk leven mensen nu het leven van iemand met smetvrees, maar dan in milde vorm.”

Sophie ziet sommige mensen ook doorslaan. “Ze hebben dan desinfectiemiddelen bij zich. En je ziet ze nadenken: oh, zij heeft daar nu gelopen of iets aangeraakt. Ik ga in een bochtje eromheen.”

Misschien kunnen mensen dan nog wat leren van Sophie. “Leef in het nu en besef dat je niet altijd in gevaar bent. Laat je gedachtes niet met je aan de haal gaan. En trek een plan. Bijvoorbeeld: als ik thuiskom van boodschappen, was ik één keertje mijn handen. En laat het daar ook bij.”

* Sophie wil graag anoniem blijven, daarom gebruiken we niet haar echte naam. Haar naam is wel bekend bij de redactie.

Lees alles over het coronavirus in ons liveblog en op onze speciale themapagina.

LEES OOK:

Twan waarschuwt voor smetvrees door al dat handenwassen

Drie verzorgingstehuizen mogen binnenkort als proef weer bezoekers ontvangen

Sportscholen balen hard van 1 september: 'Dat moet veel eerder kunnen'

Als een mondkapje in bus en trein verplicht wordt, dan liefst een Brabantse!