Video

Motorrijden in het bos is lang niet altijd illegaal: 'Mensen steken hun middelvinger naar me op'

7 december 2020 om 17:15 • Aangepast 8 december 2020 om 09:02
nl
Motorcrossers in de Brabantse bossen: afgelopen weekend waren er veel verhalen van overlast voor wandelaars. Maar lang niet iedereen op zijn motor in het bos is daar illegaal. En veel motorrijders ergeren zich groen en geel aan de groep ‘die het verpest voor de rest’.
Profielfoto van Janneke Bosch
Geschreven door

“Motorcrossers zijn geen enduro-rijders”, is het korte antwoord van René Kokx uit Gilze, een bekende in het wereldje die zelf ook graag met de motor het bos in gaat. Maar er is dan ook een belangrijk verschil tussen motorcrossers en ‘enduro-rijders’, zo legt hij uit.

“Enduro-rijden is eigenlijk hetzelfde als off-road rijden”, vertelt René. “Onze motoren hebben gewoon een kenteken en verlichting en zijn verzekerd. Je mag er gewoon mee op de openbare weg.” En dus mee de zandpaden op. “Overal waar je met een auto of een tractor mag komen, mogen wij ook komen.”

"Mensen kijken boos en steken hun middelvinger op."

Veel wandelaars en andere mensen in het bos, zijn daar niet goed van op de hoogte, merkt René. “Ik zie altijd wel mensen die boos kijken of hun middelvinger opsteken”, vertelt hij. “Terwijl wij dan niets verkeerd doen, wij mogen daar gewoon zijn.” Het werkt frustrerend. “Mensen die daar met hun hond lopen, weten vaak niet waar ze over praten. Het eerste wat ze doen is de politie bellen: ‘We hebben motorcrossers gezien’. Maar wie een kentekenplaat heeft en wegenbelasting betaalt is geen motorcrosser.”

Eddy Lemmens van de gelijknamige motorzaak in Veldhoven laat zien wat het verschil is tussen een crossmotor en een enduro-motor:

Ook Alwin van Doremalen uit Eindhoven gaat graag op zijn motor het bos in. Ook hij rijdt graag off-road, en doet mee aan het NK enduro. "Voor de leek ziet het eruit als crossen", snapt hij de verwarring bij wandelaars. "Maar je mag er gewoon mee op de openbare weg rijden." Al geeft hij ook toe dat er wel eens een bospaadje wordt meegepakt waar gemotoriseerd verkeer eigenlijk niet mag komen.

"Je rijdt natuurlijk wel eens ooit op een paadje waar je niet mag rijden. Dat praat ik ook niet goed. En als je daar wordt staande gehouden, mag je er een bekeuring voor krijgen." En de verleiding is er soms wel: "De mooiste stukjes zijn de stukken waar je niet mag rijden. Maar ik rij pertinent geen stiltegebied in", zegt Alwin. "Maar een ander doet dat misschien weer wel."

"Er is een klein groepje dat overal schijt aan heeft."

Ook René houdt zich altijd aan de regels en probeert ook zoveel mogelijk rekening te houden met andere gebruikers van de bospaden waar hij rijdt: “Als er bijvoorbeeld een groep is met paarden, dan zetten wij de motor stil langs de weg. Of als ik voetgangers zie staan, dan hou ik in en steek ik mijn hand op.” Het kán wel, wil hij maar zeggen.

Hoewel het ook wel eens misgaat: “Als iemand bang is en zich in de bosjes verstopt. Kijk, wat je niet ziet, daar kun je niet op reageren.” Zorg als wandelaar dus dat je zichtbaar bent, is zijn tip. En: als je geen motorrijders tegen wil komen, ga dan naar een echt wandelgebied. “Soms is er een kilometer verderop gewoon een voetgangersgebied.”

Natuurlijk zijn er ook ‘echte’ motorcrossers die wel illegaal crossen in de bossen. “Die moeten ze meteen aanpakken”, vindt René. Ook Alwin heeft er geen goed woord voor over. "Er is een klein groepje dat overal schijt aan heeft. Die rijden zonder kenteken, zonder verlichting vaak zelfs zonder helm. Zij verpesten het voor de rest en door hen worden de controles intensiever."

"De hele branche krijgt er een slechte naam door."

De berijders van zo'n crossmotor, rijden dus illegaal op de openbare weg. Voor hen zijn er speciale circuits waar ze zich kunnen uitleven. Zoals bij MCCA Alphen. Daar mogen liefhebbers op vaste tijdstippen komen crossen. Al zijn die tijdstippen steeds beperkter, zegt Sjaak Buijckx van die club. Maximaal acht uur per week mag de crossbaan open zijn: op woensdagmiddag en in het weekend, telkens een paar uur per dag.

“Nu in coronatijd moet iedereen zich van tevoren aanmelden, omdat we precies moeten weten wie er op de baan zijn”, vertelt Sjaak. Maar dat doet niet iedereen. “Die melden zich nergens aan en zijn dus nergens welkom. En die gaan dan op een zondagochtend in het buitengebied over de zandpaden crossen en denken dat ze vrij spel hebben.”

Sjaak zou willen dat die crossers zich gewoon bij een vereniging melden. “Ze zouden het niet moeten doen. De hele branche krijgt er een slechte naam door. Als ze zich nou in ieder geval een beetje aan de regels zouden houden en inhouden als ze wandelaars tegenkomen en niet zo door de plassen racen”, verzucht hij.

LEES OOK:

App ons!

Heb je een foutje gezien of heb je een opmerking over dit artikel? Neem dan contact met ons op.