Zwabberbeleid rond Arie den Dekker, concluderen onderzoekers na zelfdoding
Het Openbaar Ministerie, de politie en de gemeente gaven opdracht voor het onderzoek. Volgens de onderzoekers is het lastig antwoord te geven op de centrale vraag in hoeverre de gemeente en burgemeester Wobine Buijs zorgvuldig hebben gehandeld in de zaak Arie den Dekker.
Nee, de gemeente had geen zorgplicht voor het regelen van onderdak voor Arie den Dekker. Toch kreeg hij een woonboerderij aangeboden om te huren. Nadat dat huis tot twee keer toe in brand werd gestoken, waarbij de tweede bijna fataal was, werd het stil rondom het aanbieden van woonruimte. De gemeente plaatste nog wel een tijdelijke woonunit, maar haalde die ook weer vrij snel weg.
Zwabberbeleid, zeggen de onderzoekers. De gemeente heeft bepaalde verwachtingen gewekt, ook al had ze geen zorgplicht, die ze uiteindelijk niet waargemaakt heeft. Zij heeft in eerste instantie meer gedaan dat dat ze verplicht was, waardoor die verwachtingen werden gewekt.
Noodkreet
Arie den Dekker stak zichzelf op 27 juli 2020 in brand voor het gemeentehuis in Oss. Een noodkreet, volgens zijn zoon en advocaat. Een cru einde van een jarenlange strijd tegen de gemeente en de overheid.
Voor Den Dekker begon de nachtmerrie twee jaar eerder, in juni 2018. Hij hoorde schoten bij een woonwagenkamp vlakbij zijn huis. Daarover legde hij een verklaring af bij de politie. Later bleek het te gaan om de liquidatie van Peter Netten, een bekende van de politie.
Den Dekker werd doelwit van criminelen. Zijn huis werd in brand gestoken. Zelf ontsnapte hij aan de vlammen, maar zijn honden overleefden het niet. De Ossenaar belandde in een getuigenbeschermingsprogramma en moest daarover zwijgen. Op enig moment praatte hij zijn mond voorbij en verloor hij die bescherming.
De gemeente Oss vond het te onveilig dat Den Dekker terug zou keren naar Oss. Zo raakte hij dakloos. Meerdere keren schreeuwde hij om hulp van de gemeente, onder meer door op de stoep van het gemeentehuis poep over zichzelf heen te kieperen omdat hij vond dat hij 'als stront werd behandeld'.
Grenzen stellen
De manier waarop Arie protesteerde was volgens burgemeester Buijs-Glaudemans geen reden om hem alsnog een huis toe te wijzen. "Als iemand rotte vis en poep het gemeentehuis in brengt dan behandelen we hem nog steeds fatsoenlijk, maar we stellen wel grenzen", zei Buijs-Glaudemans. In andere woorden: de gemeente wilde niet ingaan op de 'bedreigingen en intimidatie' van Arie. "Dat soort gedrag gaan we niet belonen met een huis."
Toch zag de gemeente de dood van Arie den Dekker niet aankomen. Burgemeester Buijs-Glaudemans reageerde in de gemeenteraad op het rapport. "Als iets helder is uit het verhaal is dat er geen spoorboekje is voor situaties als deze. Steeds weer opnieuw waren we op onbekend terrein. Wel hebben we de menselijke maat als uitgangspunt genomen."
Complex en uitzonderlijk
De burgemeester is blij dat de onderzoekers de worsteling van de gemeente met deze situatie hebben herkend en erkend. "We zien dat de onderzoekers onze worsteling herkennen. Dat we niet een strakke koers hebben gevoerd. Wij snappen dat dat inconsistent lijkt. We snappen ook dat er in het gesprek misschien verwachtingen worden gewekt die we niet kunnen waarmaken. Het rapport is een complete weergave van hoe wij die situatie kennen, maar deze situatie was wel heel complex en uitzonderlijk. Iedereen heeft het gevoel overgehouden dat het heel tragisch is wat er is gebeurd en dat we niet hebben kunnen helpen."
De gemeenteraad vergaderde maandagavond over de conclusies uit het rapport. Alle partijen waren het er na nog geen anderhalf uur praten over eens dat de gemeente gezien haar verantwoordelijkheid zo goed als mogelijk heeft gehandeld.
Praten over gedachten aan zelfdoding helpt en is bijvoorbeeld mogelijk via de landelijke hulplijn 113: www.113.nl of telefonisch 0800-0113.
LEES OOK: