Peter (46) valt maar meteen met de deur in huis: "Het gaat iedere dag wat beter met me. Zo'n zes weken geleden ben ik ziek thuisgekomen uit Rusland, dat kwam door de behandeling. Hier ben ik nog zieker geworden. Uiteindelijk is het de goede kant opgegaan. Met een fysiotherapeut ben ik bezig om mijn spierkracht weer op peil te brengen."

Het is 22 jaar geleden dat Peter te horen kreeg dat hij lijdt aan Multiple Sclerose (MS). Een progressieve ziekte. Een halfjaar geleden waren Peter's vooruitzichten niet best. "Ik ging lichamelijk flink achteruit en kreeg te horen dat ik binnen een paar maanden in een verzorgingshuis zou terechtkomen. Ik wilde absoluut geen kasplantje worden."

Via een inzamelingsactie kon Peter eerder dit jaar naar Moskou voor een zogeheten stamceltransplantatie. Daarbij werd zijn hele immuunsysteem platgelegd en nieuwe stamcellen ingebracht. Bovendien kreeg Peter een stevige chemokuur van zes dagen.

Peter was in Moskou samen met zijn broers, die vanwege infectiegevaar niet bij hun zieke broer op bezoek komen. Toen Peter uiteindelijk na de transplantatie naar huis mocht, waren er problemen met een visum, brak de oorlog tussen Rusland en Oekraïne uit en vlogen ze uiteindelijk met een vliegtuig vanuit Istanbul in ruim zestien uur terug naar Nederland.

De terugvlucht was geen pretje. "Ik was ziek en zat onder de medicijnen. Mijn lichaam was in Moskou door de chemokuur helemaal kapotgemaakt. Ik zat er doorheen. In de eerste weken moest ik thuis worden verzorgd. Met een tillift werd ik in en uit bed gehaald. Daar word je niet vrolijk van. Ik gun niemand die periode", vertelt Peter.

Het is een periode die hij liever vergeet. "Het positieve dat mijn functies terugkomen. Zo ben ik vanochtend zonder hulp vanuit mijn bed naar de douche gelopen. Dat was een hele overwinning. Volgens de Russiche arts duurt zeker een tot twee jaar voordat ik er het maximale uit mijn mogelijkheden heb gehaald. Het is echt twee stappen vooruit en één stap terug. Toen ik nog in mijn rolstoel zat had ik spasmes en die zijn nu ook al verdwenen."

In Rusland was het nog even spannend. "We hadden zo'n dertigduizend euro met de inzamelingsactie opgehaald. Uit onderzoeken van de Russische arts moest nog blijken of ik wel geschikt was voor de behandeling. Gelukkig was dat zo. Volgens de arts had ik al vijftig ontstekeningen in mijn hersenen en die zouden door de behandeling verdwijnen."

Vanaf dat moment besloot Peter, mede door de taalbarriere, om zijn behandeling lijdzaam te ondergaan. "Ik heb me overgegeven aan de artsen en vond het allemaal prima, doe maar. Ik heb die periode geleefd op medicijnen. Vrienden die me belden dachten dat ik zo stoned was als een garnaal. Binnen tien minuten vertelde ik wel drie keer hetzelfde verhaal", zegt hij terugkijkend.

Het ontbreekt Peter nog aan energie. "Ik zit op een vierde van mijn oude energieniveau. De MS is door de behandeling stopgezet, maar zit nog in mijn lichaam. Ik ben behandeling ingestapt zonder verwachtingen en zekerheden. Ik ben absoluut blij dat ik het heb gedaan, al is er nog een lange weg te gaan."

LEES OOK:
Hans en zijn zieke broer zitten vast in Moskou: 'We maken ons grote zorgen'

Broers die na zware operatie vastzaten in Moskou kunnen eindelijk naar huis

Broers zitten nog steeds vast in Moskou en woensdag verloopt hun visum

Zieke Peter eindelijk terug na nachtmerrie in Moskou: 'Nu beter worden'